Urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju, zmarł 31 lipca 1953 roku w Zakopanem. Powieściopisarz, poeta, felietonista i krytyk teatralny. Jako pisarz dla dzieci debiutował w 1912 roku bajką ,,Szewc Kopytko i kaczor Kwak”. Pisarz zyskał niezwykłą popularność wśród młodych czytelników dzięki doskonałej znajomości ich przeżyć i zainteresowań, umiejętności konstruowania atrakcyjnej, często zaprawianej elementami sensacji fabuły oraz beztroskiemu humorowi. Optymizm, szlachetna i bezinteresowna postawa bohaterów, wiara w ludzką dobroć, skrywaną często pod pozorami lekkiej niechęci do świata – to czynniki stanowiące o wartości powieści Makuszyńskiego. Stworzył on własny, niepowtarzalny styl twórczości. Jego ulubionym miejscem pobytu było Zakopane, w którym w ostatnich latach życia zamieszkał na stałe. Kornel Makuszyński pozostawił po sobie 70 książek. Do najbardziej znanych zalicza się: ,,Przygody Koziołka Matołka”, „Awantura o Basię”, „O dwóch takich co ukradli księżyc”, „Szaleństwa panny Ewy”, „Panna z mokrą głową”, „Szatan z VII klasy”.Pisarz realizował w swoich książkach
hasło ,,od serca do serca”, które nasza szkoła przyjęła
jako motto
Bohaterowie Makuszyńskiego prowadzą autentyczne życie, wzruszają i udowadniają, że dobroć ludzka jest niezmierzona, a porywy szlachetnych serc mogą uczynić cuda. Miłość, przyjaźń i bohaterstwo to antidotum na zły los, oschłość serca i egoizm. Optymizm, szlachetna postawa moralna, wiara w dobroć ludzką i współczucie dla pokrzywdzonych, to główne wartości wychowawcze jego książek
Muzeum Kornela Makuszyńskiego w Zakopanem | Nagrobek Kornela Makuszyńskiego |